کد مطلب:276299 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:176

ایمان به خداوند
شایسته است كه مؤمن برای مؤمنین دعا كند كه هم كیش و هم عقیده او هستند، و این مطلب به حكم عقل و شرع ثابت است. [پس دعا كردن برای آن بزرگوار كه سالار مؤمنین است بر ما لازم می باشد] .

چنان كه در كافی حدیث مسندی از حضرت ابوعبد اللَّه صادق علیه السلام آمده است كه فرمود: رسول خداصلی الله علیه وآله فرمودند: هیچ مؤمنی برای مرد یا زن مؤمنی دعا نكند مگر آن كه خداوند متعال آنچه كه او برای آن ها خواسته است، مانند آن را به سوی او برگرداند، از طرف هر مرد یا زن مؤمنی كه از اوّل روزگار تا روز قیامت آمده یا خواهد آمد. و بسا باشد كه روز قیامت بنده مؤمنی را دستور دهند تا به آتش افكنده شود و او را می كشند تا



[ صفحه 104]



به دوزخ ببرند، ولی مؤمنین و مؤمنات عرضه می دارند: پروردگارا! این همان شخصی است كه برای ما دعا می كرد شفاعت ما را درباره او بپذیر. پس خداوند شفاعت آن ها را درباره او قبول می فرماید و او نجات می یابد. [1] .

در همان كتاب از عیسی بن ابی منصور روایت است كه گفت: من و ابن ابی یعفور و عبد اللَّه بن طلحه خدمت امام ابوعبد اللَّه صادق علیه السلام بودیم كه آن حضرت خود آغاز سخن كرد و چنین فرمود: ای پسر ابی یعفور! رسول خداصلی الله علیه وآله فرموده: شش خصلت است كه در هر كه باشد در پیشگاه خداوند و طرف راست [عرش] او خواهد بود. ابن ابی یعفور عرضه داشت: فدایت شوم، آن ها چیست؟ فرمود: فرد مسلمان برای برادر دینی خود بخواهد آنچه برای عزیزترین خاندانش می خواهد، و بد بدارد آنچه برای عزیزترین خاندانش بد می دارد، و با پاكی و خلوص با او دوستی كند. ابن ابی یعفور گریه كرد و گفت: به چه صورتی با او به پاكی و خلوص دوستی كند؟ فرمود: ای پسر ابی یعفور! اگر در دل او اینقدر منزلت داشته باشد كه خوبی و بدی را برای او بسان عزیزترین كسان خود بخواهد، انگیزه ای خواهد شد تا در غم و شادی او شریك باشد كه در خوشحالی او شاد و در اندوهش اندوهگین می شود و اگر چیزی كه مایه فرج و گشایش كار او است در اختیار داشته باشد، حاجت او را برمی آورد و گرنه برایش دعا می كند.

سپس امام صادق علیه السلام فرمود: سه تا مربوط به شما است [همان ها كه گذشت] و سه تا مربوط به ما است. این كه فضیلت ما را بشناسید و دنبال ما گام بردارید و منتظر عاقبت امر و برنامه [حكومت] ما باشید، كه هر كس چنین بود، در پیشگاه خداوند - عزّوجلّ - خواهد بود و كسانی كه در مراتب پایین تر هستند از نور ایشان استفاده می كنند. اما كسانی كه در طرف راست [عرش] الهی هستند اگر كسانی كه در درجه پایین تر هستند، آن ها را بنگرند زندگی برایشان تلخ و ناگوار می شود، زیرا بر درجه آن ها غبطه می خورند.

ابن ابی یعفور پرسید: چگونه است كه نمی شود آن ها را دید با این كه در طرف راست [عرش] خداوند هستند؟ فرمود: ای ابن ابی یعفور! چون كه آن ها در حجابی از نور الهی هستند [چشم ها از دیدنشان عاجز است] مگر این حدیث به تو نرسیده است كه



[ صفحه 105]



رسول خداصلی الله علیه وآله بارها می فرمود: به راستی كه خداوند را در سمت راست عرش در پیشگاه الهی در جناح راست او مخلوقاتی است كه چهره شان از برف سفیدتر و از آفتاب هنگام ظهر تابان تر است. می پرسند كه اینان چه كسانی هستند؟ جواب می رسد: این ها افرادی هستند كه در حلال خدا با یكدیگر دوستی ورزیده اند. [2] .


[1] اصول كافي: 507:2.

[2] اصول كافي: 172:2.